Bron van Wijsheid kaarten

10 - De Duistere Prinsk

Kernwoorden

Een mannelijke spirituele gids. De animaprojectie van een man. De onbeantwoorde liefde van een vrouw. Verboden verlangens. Afhankelijke of rebelse man. Weigeren om een man te worden. Transformatie. De betovering van de liefde.

Voor een vrouw voorspelt de kaart een onbereikbare man of een onrealiseerbare ambitie. Binnen zichzelf kan het ideaal haar bevrijden van schuld, remmingen en de afhankelijkheid van ouderlijke figuren en haar de kracht geven te leven zoals zij wil. Wat haar onbereikbare man of onrealiseerbare doel ook vertegenwoordigt - of het nu macht, status, kracht of populariteit is - ze moet het in zichzelf vinden om geïntegreerd te kunnen zijn. Het lot zal dan veranderen en haar doelen zullen binnen handbereik komen.

Voor een man zegt de kaart dat hij de twee aspecten van zijn seksualiteit moet verenigen: verantwoordelijke man en onvolwassen jongen. Wanneer zij gescheiden blijven, zal hij in zijn relaties seksuele of psychologische problemen ondervinden.

Voor iemands innerlijk verwijst deze kaart naar zaken als zekerheid en uzelf worden. Deze worsteling kan de vrijmaking van een 'ouderarchetype' inhouden, zoals een bedrijf, huis, geboorteplaats, huwelijk of levensstijl, om iets beters te kunnen vinden. Extern verwijst de kaart naar dingen die niet te krijgen zijn. Uiteindelijk gaat het allemaal om de innerlijke kracht om zich te verzekeren van wat men wil.

Omgekeerde betekenis

Dit verwijst naar een schaduwanimus (zie kaart 9) die de slechtste mannelijke elementen bevat van de schaduw van een vrouw (zie kaart 2). Een destructieve man. Een man van wie een vrouw denkt dat alleen zij hem kan veranderen (dat kan ze alleen maar als ze eerst aan haar eigen schaduw werkt). Voor een man betekent de omgekeerde kaart een problematische relatie die het slechtste in hem losmaakt.

Met de woorden van Jung

Waar de liefde heerst, is geen wilskracht en waar wilskracht is, ontbreekt liefde. De een is slechts de schaduw uan de ander.
Vrij vertaald naar C.C. Jung, Zwei Schriften �ber analytische Psychologie